Tijdens het ontbijt wordt al heel snel
duidelijk dat Korneel zich niet zo goed voelt. Uit één of ander gevoel van sympathie
deed hij al een week mee met de Ethiopische vasten. En dat wreekt zich
natuurlijk. Dus hij crasht. Zwaar. Normaalgezien zouden we deze middag verder
reizen naar de Simien mountains. De lodge waar we daar zouden overnachten ligt
boven de 3000 m, dat is niet ideaal als je al ziek bent. En die rit van een
paar uur ernaartoe is ook niet aangewezen. Wijziging van de plannen dus. We
blijven een extra nachtje in Bahir Dar in de prachtige lodge. En de
overnachting in de mountains wordt geschrapt, met pijn in het hart.
Ronny blijft bij Korneel, ikzelf ga met de
rest van de kinderen bootje varen op Lake Tana. Hippo’s gaan spotten. Kerk gaan
bezoeken. Toch wel een beetje spannend, in zo’n klein bootje op zo’n groot meer,
het grootste van Ethiopië. Maar geen nood. ‘In God we trust’ staat er vooraan
en dat zullen we dan maar doen zekers? Demis gaat niet mee, hij heeft al teveel
meegemaakt met boottochtjes…. Owkeej…. En dat meer? Dat is toch echt heel erg
groot hoor…. We komen veilig aan op het eiland. Een gids neemt ons mee naar de
kerk. Het hobbelige pad loopt langs ontelbare winkeltjes. Blijkbaar zijn er mensen
die daar op dat eilandje wonen en die leven van de verkoop van hun spullen. Dat
legt natuurlijk direct al wat druk. En de gids? Die heeft zelf ook een
winkeltje…
Trouwens, weet je wie we daar gezien
hebben, bij de kerk? De priester die poseerde voor de cover van de Bradt
reisgids ‘Ethiopia’! Jaja, hij zat daar, zomaar, op een stoeleke en keek op gepaste
momenten in de lens van de voorbijkomende toeristen. Hij zat daar bij het
museum. Het museum, dat is eigenlijk één etalage en nog niet eens een hele
grote, waarin je een paar mantels en kronen kan zien, mooie mantels en kronen,
dat wel. Het gebouwtje zou nog volgestouwd liggen met hele vele waardevolle
dingen, maar voorlopig moeten we het dus doen met de etalage.
De kerk zelf is heel indrukwekkend. Je kent
de foto’s. Maar dat dan ook in het echt zien…
Op de terugweg gaan we op zoek naar de
hippo’s. En we hebben ze gevonden. Die beesten zijn echt wel indrukwekkend
zulle.
Korneel is ondertussen weer wat beter. Goed
genoeg om in de namiddag ook een boottocht en kerkbezoek te doen. Korneel en
Ronny kiezen voor een kortere tocht. En Gitte die gaat weer mee. Zij is hier zo
in haar nopjes, wil niets missen en geniet van alles. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten