Een dagje rondhangen in Addis. Uitslapen,
lekker ontbijten, geld wisselen, meegebrachte spullen afleveren... zo van die
dingen.
Rond 11 u hebben we opnieuw afspraak met de
familie, een iets groter gedeelte deze keer. Vandaag gaan we eindelijk ne keer
Lucy bezoeken. Eerst met z'n allen lekker eten in haar restaurant en dan
ernaast naar het museum.
Blij dat we het gezien hebben, maar ergens
is het toch ook een beetje een teleurstelling. Waarom verzorgen ze dat museum
niet wat meer? Wat aantrekkelijker en veel meer etaleren, beetje onderhouden.
Het zou een groot verschil maken.
Frauke is afstandelijker vandaag. Mama,
tante, nonkel… het is misschien wat veel. Ze doseert. Wie zei dat ooit dat
kinderen maar toelaten wat ze aankunnen? Welja...
Daarna was het alweer tijd om afscheid te
nemen van de familie, wij vertrekken morgen uit Addis en zij moeten gaan werken
en naar school. We zien elkaar terug de laatste dag van onze reis.
Terug naar het guesthouse, we hebben er een
afspraak met Abebe, een lokale, pas-op-zichzelf-startende gids. Hij is
superblij met zijn cadeautjes uit Belgiƫ. Echt leuk om te zien.
We beslissen om nog een rondritje te doen
in de stad om ‘en passant’ een paar voor haar belangrijke plaatsen aan Gitte te tonen.
Maar het moet wat vlug gaan, want Frauke heeft ondertussen een schrik opgedaan
van de bedelaars die ineens opduiken aan het raam van de jeep, zij laat Ronny
niet meer los...
Avondeten in het Yeka guesthouse en op tijd
naar bed, het internet werkt toch niet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten