We hebben redelijk goed geslapen, ondanks
alle muggen en de stinkende muggennetten. En het ontbijt was OK.
Maar geen water in de douche of aan de lavabo.
Trouwens, de kraan van de lavabo zit verdacht los, daar blijven we beter af.
Oeps, onze WC spoelt niet meer door. En de badkamer stinkt. En was dat daar een
kakerlak?
We beginnen een beetje te zuchten, maar
denken, nog één nachtje, dat overleven we wel.
Om 10 u is Demis er, we gaan naar lake
Hora. Wat rondwandelen, een boottochtje, gewoon genieten dus. Het plan is om
Gitte een goede herinnering te geven aan 'haar stadje'. Ze is er niet geboren,
maar haar mama woont/woonde. En het lukt. Ze geniet.
Ze zaait haar zonnebloem daar, naast lake
Hora. En Tilahun, één van de onderhoudsmannen van het domein, gaat proberen
de bloemen te beschermen en verzorgen. En Demis gaat komen kijken de volgende
keer dat hij hier is en eventueel een foto doorsturen. Geweldig toch? Iedereen
was geboeid door het meisje dat daar bloemen kwam zaaien.
We gaan lunchen in het Pyramid hotel, de
kids zijn er onmiddellijk helemaal weg van. Eigenlijk een beetje teveel luxe,
maar we laten ons redelijk gemakkelijk overhalen om toch een nachtje hier te
blijven. De kinderen hebben het nodig om efkes te ontstressen in het zwembad.
En gelijk altijd, als de kinderen content zijn, zijn mama en papa dat ook. Sorry Jan en Sarah, maar de Viewpoint Lodge laten
we vanaf nu links liggen. Jammer dat zo’n mooie lodge al helemaal aan het
vervallen is.
Gitte wilde ook echt nog een ritje maken
met een paardenkar. Met een BRUIN paard. Geen wit, want een wit paard heeft
teveel bruine haren. En Demis, die regelt dat. De paardenkarrenmannen keken wel
een beetje raar toen ze de vraag naar een bruin paard hoorden. Ze dachten
ongetwijfeld iets in de zin van ‘Vrouwen…. ’t Is altijd hetzelfde met hun
grillen’. Maar we hebben het gedaan, Gitte en ik en de paardenkarrenman, een
ritje met een bruin paard (met een witte vlek op de neus, maar dat was nog net
toelaatbaar). En ze genoot weeral.
Nog heel eventjes langs het Bishuftu
hospital, en dan naar het hotel, het zwembad in, waar de rest al lag te
dobberen… En mama, die had eindelijk haar deugddoende douche en was dus ook
weer goedgezind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten