Vertrek uit Debre Zeit… ik zou hier kunnen
wonen, zei Gitte…. Geweldig toch…
Weg uit het superdeluxe hotel. Met allemaal
niet-rokers kamers, maar, als je toch wil roken, wil je dat dan op het terras
doen? Waar er geen kamers gegeven worden aan personen van hetzelfde geslacht.
En waar de ramen supersterk zijn, heb ik hoogstpersoonlijk getest met voorhoofd
en neus.
De weg naar Debre Libanos gaat langs Addis
Abeba. Stinken, stinker, stinkst. En meer valt daar niet over te zeggen. Bij
het kleine stukje door Addis ontdekken we waarom het tegenwoordig ook in Addis
belangrijk is om een jeep te hebben.
In het hotel waar we stoppen voor het
middageten zien we voor de allereerste keer zwart op wit het bewijs van wat we
allemaal al lang weten. Er staat een groot bord voor de deur: Ethiopiërs
betalen 500 Birr voor een kamer, niet-Ethiopiërs betalen 800 Birr. Ik kon eerst
mijn ogen niet geloven, maar toch stond het er, open en bloot.
Inchecken in de Ethio German Lodge en efkes
genieten van het adembenemend zicht. Nog een quick visit in Fiche aan een
allerschattigst baby-kereltje. Daarna eindelijk voor de eerste keer de Portugese
brug gaan bekijken. Een klein beetje wandelen, een klein beetje klauteren en
dan genieten van het zicht.
Het avondeten is, zoals we zeggen, gene
vette. Er is keuze tussen spaghetti met, hoe kan het ook anders, tomatensaus of
rijst met groenten. Cola is er niet, er is nog één flesje water en thee kan
eigenlijk ook niet meer want het warmwatermachien ligt al af. We zijn de enige
groep die blijft eten, misschien zijn we zelfs de enige groep in de lodge. En we
worden een beetje buitengekeken uit het restaurant. Dan maar vroeg slapen, om
20 u al. Maar toch moet je er ooit geweest zijn, daar in de Ethio German Lodge.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten