Maandag 28 januari 2013: Addis – Debre Zeit (Bishuftu) – Nazret (Adama) – Assela

Vandaag blij weerzien met Getahun. Heeft hij nog meer rimpels dan een jaar geleden? Zou dat mogelijk zijn? We luisteren eerst geboeid naar alle inspanningen die hij in de voorbije maanden reeds voor ons gedaan heeft. Hij had vorig jaar een belofte gedaan aan Biscut, maar tot nu toe heeft hi j die nog niet kunnen waarmaken en dat zit hem dwars. Dat horen we en zien we. We horen nu voor het eerst dat hij ook een paar riskante dingen gedaan heeft, dat is niet de bedoeling.

 Hier speelt duidelijk ook een cultureel verschil. Ethiopiërs spreken niet over slecht nieuws. Ze denken dat ze beter niets zeggen dan. Wij willen alles tot in de details weten. Goed nieuws liefst, maar ook slecht nieuws. Zelfs geen nieuws willen we weten. We hebben dat al een paar keer proberen uitleggen aan Getahun, maar een oude man van meer dan 70 jaar gaan we niet meer veranderen vrees ik. Maar zo ontstaan dus soms misverstanden. Goed dat we hem nog eens zien, we weten nu weer dat hij er echt nog steeds mee begaan is, met onze dochter.

Verder geen tijd te verliezen. Kilometers doen vandaag.

De weg naar Debre Zeyt is ook altijd een avontuur. Road is blocked. Bridge is under construction. Road under construction. Bridge blocked. Een uur of twee aan één stuk file en opstoppingen. Je staat dan een paar centimeters van een stinkende vrachtwagen. Alles dicht en niet teveel ademhalen.

Bij het rijden op de Ethiopische wegen gelden een paar belangrijke basisprincipes:

·         De volledige capaciteit van de weg moet gebruikt worden. Er is heel veel werk gestoken in het bouwen van een weg, het zou zonde zijn om die slechts voor de helft te gebruiken. Dus als het moet, dan sta je met 4 naast elkaar op een weg die oorspronkelijk bedoeld was voor 2.

·         Je moet heel zelfzeker je plaats innemen. Dat wil dan ook zeggen dat je op een paar centimeter van een ander gaat staan en niet wijkt, geen millimeter, zelfs een beetje duwt als het moet.

·         Je moet  goed kunnen manouvreren…. Centimeterwerk is het.

·         Je moet anticiperend rijden. Als dat wil zeggen dat je moet krevelen naar de andere kant en spookrijder spelen om een opstopping te ontwijken en zo vlugger vooruit te geraken, dan doe je dat. Want de enige weg is vooruit!

Tegen de middag geraken we in Debre Zeyt. Een hapje in Dreamland hotel. Een zalig hapje op een zalige locatie aan de rand van één van de meren….

Daarna gaat het vlotter. Tegen 4 uur geraken we in het Derartu hotel. Eentje zoals we het graag hebben. Niet teveel luxe, wel een douche met warm water, een degelijk bed en lekker eten.

Nog 1 tip om te onthouden, de prijzen van souveniers gaan voor de ferenjis minstens x2, ’t is maar dat je het weet bij de onderhandelingen. De handigste truk is om als witte ergens verborgen te blijven staan en een Ethiopiër de onderhandelingen te laten doen. Eens de prijs afgesproken is kun je tevoorschijn springen en betalen. Vinden ze niet leuk, maja….